چکیده:

مقدمه و هدف: در سال­های اخیر، بررسی تأثیر انواع تمرینات مختلف به‌عنوان اجزای اصلی تأثیرگذار بر تعادل از محبوبیت بسیاری برخوردار شده است. هدف از این پژوهش تعیین تأثیر ترکیب تمرینات حسی و شناختی بر تعادل ایستا و پویای سالمندان زن سالم بود.

مواد و روش‌ها: 36 سالمند زن سالم پس از بررسی­ های اولیه درزمینه سلامت جسمی و شناختی به ترتیب از طریق پرسش­نامه­ های تاریخچه پزشکی و شناختیMMSE) )به­ طور داوطلبانه در تحقیق شرکت کرده و پس از پیش­ آزمون به­ صورت تصادفی در سه گروه  تمرینی حسی (14 نفر)، شناختی (10 نفر) و ترکیبی (12 نفر) سازمان­دهی شدند. قبل از اجرای برنامه تمرینی موردنظر تعادل ایستای هر گروه از آزمودنی­ها با تست فلامینگو و تعادل پویا با تست تعادل TUG) ) اندازه­ گیری شد. بعد از اجرای 5 جلسه  20 کوششی در 10 روز مجدداً آزمودنی­ها مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای تجزیه‌وتحلیل آماری از روش­های آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (تحلیل کوواریانس یک­طرفه و t همبسته) در سطح معنا­داری (p<0/05) استفاده شد.

یافته‌ها: یافته ­ها نشان داد که تفاوت در بین گروه­ها معنادار نبود اما بااین‌وجود در اثر انجام تمرینات، بهبود در عملکرد تعادل ایستا و پویای گروه­ها ملاحظه شد. به‌طوری‌که در عملکرد تعادل ایستا به ­ترتیب گروه شناختی، حسی و ترکیبی بهترین عملکرد را نشان دادند، هم­چنین در عملکرد تعادل پویا به ترتیب گروه شناختی، ترکیبی و حسی بهترین عملکرد را نشان دادند.

 نتیجه‌گیری: با توجه به یافته­ های این پژوهش می­توان چنین نتیجه­ گیری کرد کهبا بررسی پروتکل­های تمرینی ترکیبی مختلف و همچنین تمرکز بر اجزاهای حسی و شناختی خاص با توجه به اهمیت آن­ها در تعادل ایستا و پویا، بهترین روش تمرینی برای تأثیرگذاری بر عملکرد حرکتی تعادلی را در گروه­های سنی سالمندی جهت بهبود و ارتقای سبک زندگی و همچنین پیشگیری از افتادن این افراد بیابند.