مجله دانشگاه علوم پزشکی ایلام، جلد ۲۰، شماره ۴، صفحات ۷۹-۸۷
عنوان فارسی مقایسه اثر عصاره میگو (Fenneropenaeus indicus) گلی بنکلامید و وانادیوم بر دیابت تجربی در موش صحرایی
چکیده فارسی مقاله مقدمه: مطالعه حـــاضر به منظور مقایسه اثر عصاره میگو، گلـــی بنکلامید و وانادیوم بر روی تغییرات قندخون رت های دیابتی انجام گرفت. مواد و روش ها: دیابت به وسیله استرپتوزوسین در شش گروه موش صحرایی(رت) نر(در هر گروه 7 سر) ایجاد شد. گروه اول به عنوان گروه شاهد در شرایط یکسان با سایر گروه ها نگهداری شد. گروه دوم گلـــی بنـــکلامید (mg/kg 10)، گروه سوم وانادیوم(mg/kg 10)، گروه چهارم عصاره میگو به صورت خوراکی(mg/kg 500) و گروه پنجم عصاره میگو به صورت تزریقی(mg/kg 200) را در روز هشتم بعد از تزریق استرپتوزوسین(mg/kg 60) و پس از آن به صورت یک روز در میان تا روز 18 دریافت کردند. گروه ششم از روز اول تا روز 18 عصاره را به صورت تزریقی(mg/kg 200) دریافت کرد. قندخون در روز هشتم قبل از تجویز داروها و سپس 1، 3 و 24 ساعت بعد و در روز پانزدهم اندازه گیری شد و هموگلوبین گلیکوزیله در روز هجدهم اندازه گیری شد. یافته های پژوهش: نتایج نشان داد که عصاره میگو به طور معنی داری توانست اثر پیشگیری کنندگی بر روی شدت دیابت داشته باشد و مانع افزایش قندخون در مقایسه با گروه های دیگر گردد، در حالی که هموگلوبین گلیکوزیله را افزایش داد. عصاره خوراکی در یــک و 24 ساعت بعد از تجویز، قندخون را به طور معنی داری کاهش داد. در حالی که گلی بنکلامید و وانادیوم تاثیر معنی داری بر روی قندخون نداشتند. بحث و نتیجه گیری: این بررسی نشان می دهد که میگو می تواند اثر حمایتی بر کاهش شدت دیابت داشته باشد، با این حال انجام تحقیقات بیشتر در این زمینه ضروری است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله دیابت، وانادیوم، گلی بنکلامید، عصاره میگو، موش صحرایی
عنوان انگلیسی Extract on Exprimental Diabetes in Rats Evaluation Effect of Shrimp(Fenneropenaeus Indicus)
چکیده انگلیسی مقاله Introduction: The present study was conducted to compare the effects of shrimp extract, glibenclamide and vanadium on blood glucose fluctuations in diabetic rats. Materials & Methods: Diabetes was induced by streptozotocin in six groups of male rats (each group contain 7 rats). The group 1 was kept as control group at similar conditions to other groups. Glibenclamide (10mg/kg), vanadium (10mg/kg), shrimp extract (orally -500mg/kg) and shrimp extract (intraperitoneally-200mg/kg) was administrated in group 2 to 5 respectively on 8th day after streptozotocin injection. The drugs were administrated every 2 days from day 8 to 18 after streptozotocin injection. The group 6 received extract (intraperitoneally-200mg/kg) from day 1 to 18 daily. The blood glucose was measured before drugs administration and 1, 3 and 24 hours after that and at 15th day of study. Serum glycosilated hemoglobin was measured at 18th day. Findings: The results shown that the shrimp extract had significantly prophylactic effect on severity of diabetes and prevented blood glucose elevation in comparison to other groups. However, prophylactically admin-istration of extract increased serum glyc-osilated hemoglobin level. The orally adm-inistration extract decreased blood glucose 1 and 24 hours later. However, glibencla-mide and vanadium did not affect the blood glucose level significantly. Discussion & Conclusion: The present study showed the shrimp extract may have protective effect on severity of diabetes but it is needed more detailed researches
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله diabetes, vanadium, glibencl-amide, shrimp extract, rat
نویسندگان مقاله حسین نجف زاده ورزی | h najafzadeh varzi


سیدرضا فاطمی | sr fatemi


ناهید گوهری | n gohari


نشانی اینترنتی http://sjimu.medilam.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-220-47&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده فیزیولوژی جانوری
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات