|
مجله ایرانی پرستاری سالمندان، جلد ۹، شماره ۳، صفحات ۴۰-۵۳
|
|
|
عنوان فارسی |
تاثیر فعالیت بدنی (پیاده روی) بر وضعیت ایمنی، خودکارآمدی و کیفیت زندگی زنان سالمند |
|
چکیده فارسی مقاله |
مقدمه و هدف: هدف این پژوهش تأثیر فعالیت بدنی (پیادهروی) بر وضعیت ایمنی، خودکارآمدی و کیفیت زندگی در زنان سالمند بود. مواد و روش ها: پژوهش حاضر با توجه به هدف کاربردی و روش آن به شیوه نیمه آزمایشی و با طرح پیشآزمون – پسآزمون با گروه کنترل است که جامعه آماری آن را کلیه زنان سالمند شهر بابل در سال 1400 تشکیل میدادند که از بین آنها 30 نفر با توجه به معیارهای ورود و خروج بهعنوان نمونه انتخاب و به شیوه تصادفی ساده در گروههای آزمایش و کنترل جایگزین شدند. جهت گردآوری دادهها از پرسشنامههای کیفیت زندگی سالمندان لیپاد، خودکارآمدی عمومی (GSE)، پرسشنامه وضعیت سیستم ایمنی (ISQ) استفاده شد. در مرحله بعد تمرینات ورزشی در 6 جلسه برای گروه آزمایش اجرا گردید. پس از پایان جلسات بار دیگر پرسشنامهها برای هر دو گروه آزمایش و کنترل اجرا گردید. دادهها بهوسیله نرمافزار SPSS26 پردازش شد. یافته ها: نتایج حاصل از تحلیل کواریانس نشان داد که از نظر کیفیت زندگی، وضعیت سیستم ایمنی و خودکارآمدی در مرحله پسآزمون بین گروهها تفاوت معنیداری دیده میشود و میتوان گفت فعالیت بدنی (پیادهروی) بر وضعیت ایمنی، خودکارآمدی و کیفیت زندگی در زنان سالمند مؤثر بوده است (05/0>P). نتیجه گیری: فعالیت بدنی (پیادهروی) نقش مهمی در کیفیت زندگی، وضعیت سیستم ایمنی و خودکارآمدی ایفا میکند و هدف قرار دادن این متغیر میتواند در بهبود کیفیت زندگی، وضعیت سیستم ایمنی و خودکارآمدی مؤثر باشد. کلید واژه ها: فعالیت بدنی، وضعیت ایمنی، خودکارآمدی، کیفیت زندگی، زنان سالمند |
|
کلیدواژههای فارسی مقاله |
فعالیت بدنی، وضعیت ایمنی، خودکارآمدی، کیفیت زندگی، زنان سالمند |
|
عنوان انگلیسی |
The effect of physical activity (walking) on safety status, self-efficacy and quality of life in elderly women |
|
چکیده انگلیسی مقاله |
Introduction and purpose: The aim of this study was the effect of physical activity (walking) on safety status, self-efficacy and quality of life in elderly women. Materials and Methods: The present study was a quasi-experimental method with a pretest-posttest design with a control group according to the applied purpose and its method. The statistical population of the study included all elderly women in Babol in 1400. 30 people were selected as a sample according to the inclusion and exclusion criteria and were randomly replaced in the experimental and control groups. Lipad quality of life questionnaires, general self-efficacy (GSE), immune system status questionnaire (ISQ) were used to collect data. In the next stage, exercise was performed in 6 sessions for the experimental group. At the end of the sessions, questionnaires were administered to both experimental and control groups. Data were analyzed with SPSS26 software. Findings: The results of analysis of covariance showed that in terms of quality of life, immune system status and self-efficacy in the post-test phase, there is a significant difference between groups and it can be said that physical activity (walking) on safety status, self-efficacy and quality Life has been effective in elderly women (P <0.05). Conclusion: Physical activity (walking) plays an important role in quality of life, immune system status and self-efficacy and targeting this variable can be effective in improving quality of life, immune system status and self-efficacy. |
|
کلیدواژههای انگلیسی مقاله |
physical activity, safety status, self-efficacy, quality of life, elderly women |
|
نویسندگان مقاله |
سمیرا استکی | samira esteki Islamic Azad University دانشگاه آزاد اسلامی واحد بابل
|
|
نشانی اینترنتی |
http://jgn.medilam.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-508-1&slc_lang=fa&sid=1 |
فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
کد مقاله (doi) |
|
زبان مقاله منتشر شده |
fa |
موضوعات مقاله منتشر شده |
تخصصی |
نوع مقاله منتشر شده |
پژوهشی |
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|