مجله دانشگاه علوم پزشکی ایلام، جلد ۱۵، شماره ۳، صفحات ۱-۷

عنوان فارسی بررسی میزان پایداری گادولینیوم هماتوپورفیرین به عنوان عامل کنتراست تصاویر رزونانس مغناطیسی در موش
چکیده فارسی مقاله چکیده مقدمه: ظهور سرطان پس از پیشرفت ضایعه دار در بدن نمایان می شود و در مراحل اولیه رشد آن، ضایعه قابل تشخیصی که در نگاره های عادی قابل مشاهده باشد، وجود ندارد. روش تشخیصی نگاره برداری رزونانس مغناطیسی((MRI ، تشخیص افتراقی سرطان در حد سلولی را امکان پذیر می سازد. در برخی موارد همچون آشکارسازی متاستازهای غدد لنفاوی، MRIمعمولی نیز ضعیف است، در نتیجه لزوم استفاده از عوامل کنتراست نیز مورد توجه است. پایداری عامل کنتراست از عوامل مهم در استفاده از آنها به حساب می آید. در این تحقیق میزان پایداری عامل کنتراست گادولینیوم هماتوپورفیرین(Gd-H)در موش بررسی شده است. مواد و روش ها: به عضله پای چپ 20 موش سلول های سرطان کولون (HT-29/219) تزریق شد. حدود 3 تا 5 هفته پس از تزریق که قطر توده سرطانی عضله چپ موش ها به 5-3 میلی متر رسید، به موش ها عامل کنتراست Gd-Hتزریق شد.3 ، 7 و 24 ساعت پس از تزریق عامل کنتراست، موش ها ذبح شده و توده سرطانی و ارگان های حیاتی تشریح شد و سپس توسط روش هضم اسیدی به محلول تبدیل و برایNMR واسپکتروفتومتر به ترتیب جهت تعیین زمان آسایش و غلظت گادولینیوم باند شده با بافت های سرطانی سانتریفوژ و تصفیه گردید. نتایج: در کبد و کلیه کمترین زمان آسایش به ترتیب مربوط به گروه های 24و72 ساعت پس از تــــزریق می شد. بیشترین شدت سیگنال ها در هر دو ارگان کبد و کلیه مربوط به 24 ساعت است. در مورد توده سرطانی بیشترین غلظت گادولینیوم مربوط به 24 ساعت پس از تزریق است. بحث و نتیجه گیری: غلظت بیشتر گادولینیوم در ارگان ها منجر به کاهش زمان آسایش و افزایش شدت سیگنال می شود. تفاوت در کمترین زمان آسایش که در مورد کبــــد 24 ساعت و کلیه 72 ساعت است، نشان می دهد که تجمع در کبد در 24 ساعت است و بعد از آن فرایند دفع کلیوی اتفاق می افتد و پس از 72 ساعت بیشترین تجمع گادولینیوم به دست می آید. در نتیجه از لحاظ پایداری عامل Gd-H در موش پس از 72 ساعت دفع می شود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله

عنوان انگلیسی Stability of Gd-porphyrins as a contrast agent of magnetic resonance imaging in mice
چکیده انگلیسی مقاله Abstract Introduction: Gd-hematoporphyrin(Gd-H) was used along with human colorectal cancer cells (HT29/219) as a contrast agent in nuclear magnetic resonance (NMR) to measure the stability of Gd-H in mice. Materials & Methods: Human colorectal cancer cells (HT29/219) were injected in flank of 20 (four groups of five) mice. Three to four weeks after tumor implantations, when the tumor diameter was 3-5 mm, the mice were injected with Gd-H contrast agent. The animals were slaughtered at 7, 24 and 72 hours post injection, followed by removal of critical organs (liver, kidney) and the tumor. These organs were minced for MR imaging and UV-spect. Findings: The biggest of T1 relaxation times of liver and kidney were found after 24 h and 72h, respectively. The most signal intensity in liver and kidney was revealed after 24h and 72h, respectively. The most concentration of Gd in tumor occurs 24h after the injection. Conclusion: The data of T1 relaxation time, signal intensity and concentration of Gd showed that the stability of Gd-H is more than 72 hours after the injection in mice.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله

نویسندگان مقاله احسان خدامرادی |
دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی اصفهان (Isfahan university of medical sciences)

بهزاد مهکی |
دانشگاه علوم پزشکی ایلام
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی اصفهان (Isfahan university of medical sciences)


نشانی اینترنتی http://sjimu.medilam.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-33&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/48/article-48-23614.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده 1
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات