مجله دانشگاه علوم پزشکی ایلام، جلد ۲۸، شماره ۴، صفحات ۱-۱۱

عنوان فارسی آثار تمرین هم زمان(مقاومتی-استقامتی) بر بیان ژن های اینترفرون گاما، اینترلوکین ۱۸ و فاکتور رشد تراریختی بتا در لکوسیت زنان سالم و دیابتی نوع ۲
چکیده فارسی مقاله مقدمه: تمرینات استقامتی موجب افزایش بیان ژن سایتوکاین های ضد التهابی و کاهش بیان ژن سایتوکین های پیش التــهابی در افراد ســالم می شوند با این وجود، تحقیقات در خصوص نقش تمرینات هم زمان بر بیان ژن این سایتوکین ها در افراد دیابتی محدود است. بنا بر این هدف از تحقیق حاضر تعیین آثار تمرین هم زمان بر بیان ژن سایتوکاین های پیش التهابی و ضد التهابی در لکوسیت زنان سالم و دیابتی نوع 2 بود. مواد و روش ها: در این مطالعه، 12 نفر از زنان دیابتی با محدوده سنی 38-30 سال به صورت تصادفی انتخاب و در سه گروه تمرین هم زمان(سالم 6 نفر) تمرین هم زمان(دیابتی 6 نفر) و کنترل دیابتی(6 نفر) قرار گرفتند. پروتکل تمرینی هم زمان شامل اجرای تمرین مقاومتی به روش درونگرا سه ست 8 تکراری با 80 درصـــد یک تکرار بیشینه( ) و سپس تمرین استقامتی دویدن بر روی تردمیل به مدت سی دقیقه(سه ست 10 دقیقه ای) با شدت 80-70 درصد حداکثر ضربان قلب بود. میزان بیان ژن mRNA (IFN-γ, IL-18 and TGF-β) لکوسیت های خون از طریق تکنیک Real time-PCR و بیان کمی ژن ها با استفاده از روش2-∆∆CT  محاسبه گردید. از آزمون آماری(permutation t-test) و آنوای یک راهه مستقل جهت تعیین تفاوت متغیرها ‎‏استفاده گردید. یافته های پژوهش: یافته های مطالعه حاضر نشان داد که کاهش میزان بیان ژن اینترفرون گاما و عامل رشد تراریختی بتا در زنان سالم و دیابتی نوع 2 بعد از فعالیت نسبت گروه کنترل معنادار نبود(P>0.05). علاوه بر این، نتایج تحقیق نشان داد که ژن اینترلوکین 18 در لکوسیت زنان سالم و دیابتی نوع 2 بلافاصله بعد از تمرین بیان نشده است(P>0.05).  بحث و نتیجه گیری: نتاج حاصل از پژوهش حاضر بیانگر آن است که تمرین هم زمان در یک وهله نمی ­تواند تغییر معناداری را در بیان ژن اینترفرون گاما، عامل رشد تراریختی بتا و اینترلوکین 18 ایجاد کند. برای ایجاد تغییرات احتمالاً به مدت و شدت بالاتری از این نوع تمرین نیاز باشد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله دیابت نوع 2، تمرینات هم زمان، اینترفرون گاما، عامل تغییر رشد بتا، اینترلوکین 18

عنوان انگلیسی Effects of Concurrent Training (Resistance-Endurance) on Interferon-γ, Interloukin-18 and Transforming Growth Factor-β Gene Expression in Women with Type 2 Diabetes
چکیده انگلیسی مقاله Introduction: High-intensity training increases the expression of anti-inflammatory cytokines and decreases the expression of pre-inflammatory cytokines in healthy individuals. However, there is limited research investigating the role of concurrent training in the expression of these cytokines in diabetics. This study aimed to evaluate the effect of concurrent training on the gene expression of pre-inflammatory and anti-inflammatory cytokines in females with type 2 diabetes.   Materials & Methods: In total, 12 diabetic patients (age range: 30-38 years) were selected randomly and divided into concurrent training (healthy cases, n=6), concurrent training (diabetic cases, n=6), and control (diabetic cases, n=6). The concurrent training protocol consisted of three isometric resistance training sessions with 3 sets of 8 with 80% of their one maximum repetition (  per week. Moreover, the endurance training included 30-min running (3 sets of 10 min) on a treadmill with a 70%-80% maximum heart rate. The amount of the mRNA gene expression in leukocyte (Interferon-γ[IFN-γ], Interloukin-18[IL-18], and Transforming Growth Factor [TGF-β]) was determined by the Real time-PCR technique. Quantitative gene expression was calculated using the 2-ΔΔ CT method. The differences in variables were determined by the independent t-test (permutation test) and one-way ANOVA. Ethics code: 1393.10.15   Findings: The healthy and diabetic cases showed no significant difference in terms of reduction in the IFN-γ and TGF-β mRNA gene expression after training, compared to the control group (P>0/05). In addition, the results showed that IL-18 mRNA gene was not expressed in leukocytes of healthy and diabetic cases immediately after training (P>0.05).   Discussions & Conclusions: In conclusion, the results suggest that concurrent training in one session is not able to create an alteration in the expression of IFN-γ, IL-18, and TGF-β. This type of exercise training may require a longer duration and greater intensity to make changes.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Type 2 Diabetes, Concurrent Training, TGF-β, IFN-γ, IL-18

نویسندگان مقاله مریم حیدریان |
Dept of Sport Physiology, Faculty of Sports Sciences, Razi University, Kermanshah, Iran
گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران

امیرعباس منظمی | Amirabbas monazzami
Dept of Sport Physiology, Faculty of Sports Sciences, Razi University, Kermanshah, Iran
گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران

ناصر بهپور |
Dept of Sport Physiology, Faculty of Sports Sciences, Razi University, Kermanshah, Iran
گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران

علی مصطفایی |
Medical Biology Research Center, Kermanshah University of Medical Sciences, Kermanshah, Iran
مرکز تحقیقات بیولوژیک، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران


نشانی اینترنتی http://sjimu.medilam.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-6124-2&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/48/article-48-2473709.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده ژنتیک
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات