مجله ایرانی پرستاری سالمندان، جلد ۲، شماره ۲، صفحات ۵۰-۶۰

عنوان فارسی تاثیر ۱۰ هفته تمرینات ترکیبی ( هوازی – مقاومتی ) بر کیفیت زندگی زنان یائسه غیر ورزشکار
چکیده فارسی مقاله مقدمه و هدف:یائسگی دوره ای از تغییرات فیزیکی، روانی و جامعه شناختی عمیق است که کیفیت زندگی زنان را تحت تاثیر قرار می دهد. هدف از این مطالعه بررسی اثر 10 هفته تمرینات ترکیبی بر کیفیت زندگی زنان یائسه غیر ورزشکار بود. مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی 24 زن یائسه غیر فعال( 65-50 سال )، به روش تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند و گروه مداخله به مدت 10 هفته در تمرینات ورزشی شامل تمرینات هوازی (2جلسه در هفته) و تمرینات مقاومتی (2جلسه در هفته) شرکت کردند. افراد گروه کنترل در هیچگونه فعالیت بدنی شرکت نداشتند. کیفیت زندگی تمام آزمودنی ها توسط پرسشنامه سلامت روانی و جسمانی ( SF-36 ) قبل و بعد از 10 هفته اندازه گیری شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار18 SPSS و از طریق آزمونهای تی مستقل و تی زوجی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج این مطالعه تفاوت معنی داری را در میانگین نمره کیفیت زندگی گروه آزمون و کنترل قبل و بعد از مداخله نشان نداد(p>0/05)، هرچند برخی خرده مقیاس های ابعادکیفیت زندگی همچون فعالیت فیزیکی و عملکرد فیزیکی درگروه های آزمون وکنترل بعدازمداخله تفاوت معنی داری نسبت به قبل از آن داشت(p< 0/05). نتیجه‌گیری: به نظر می رسد، تمرینات ترکیبی کوتاه مدت ( 10 هفته ) روی برخی از خرده مقیاسهای کیفیت زندگی مانند فعالیت فیزیکی و عملکرد فیزیکی اثر گذار است .
کلیدواژه‌های فارسی مقاله تمرینات ترکیبی ، کیفیت زندگی ، زنان یائسه

عنوان انگلیسی Effect of 10 weeks aerobic exercise and resistance training on quality of life among sedentary menopausal women
چکیده انگلیسی مقاله Introduction and purpose: Menopause is accompanied with physical, psychological and social changes that affect women's quality of life. The aim of this study was to investigate effect of 10 weeks combined exercise on quality of life among sedentary menopausal women. Methods & Materials: In this quasi-experimental study, twenty four postmenopausal women (50 -65 years) were randomly placed into two groups of training and controls. Women in the training group, performed 10 weeks of combined exercises including 2 walking sessions per week and 2 resistance training sessions per week. Control group did not participate in any physical activity exercise. Quality of life was measured by the mental and physical health (SF-36) at baseline and after completion of 10 weeks of exercise. Data were analyzed by SPSS18 using independent t-test and paired t-test. Findings: We found no significant difference in the mean scores of quality of life after intervention in the case group compared to controls (P>0.05). Whereas, there was significant differences (P< 0.05) between case and controls in terms of mean scores of quality of life’s dimensions such as psychology, physical activity, social activity, physical action and satisfaction after intervention. Conclusion: Based on the results of this study, short-term combined exercise training (10 weeks) is not able to improve quality of life among inactive postmenopausal women.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Combined Training, Quality of Life, Postmenopausal Women

نویسندگان مقاله معصومه سرمدیان | m sarmadiyan
saveh
ساوه

داود خورشیدی | d khorshidi
saveh
ساوه

محمود کریمی | m karimi
saveh
ساوه

معصومه نیرومند | m niromand
saveh
ساوه


نشانی اینترنتی http://jgn.medilam.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-156-1&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1838/article-1838-287268.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده تخصصی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات